Cykl Resetów co 41 000 lat
Część 2
3. Cykle Milankovicia a wulkanizm
Milanković
określił trzy cykle zmian w orbitalnym i wirowym ruchu Ziemi wokół Słońca. Są
to: precesja, nutacja i mimośród orbity. Wszystkie te parametry cyklicznie się
zmieniają, każdy we własnym okresie warunkując ilość otrzymanej energii
słonecznej przez Ziemię i to warunkuje klimat w skali długofalowej. Wspominałem
o tym już w opisie cyklu katastrof co 676 lat. Można sobie tę wiedzę odświeżyć tutaj:
[ https://astronet.pl/index.php/2020/03/20/cykle-milankovicia/]. Oczywiście
na klimat ma wpływ wiele innych czynników, jak aktywność Słońca, wybuchy
supernowych, komety, asteroidy, wulkanizm. W tym artykule szczególnie mnie
interesuje wulkanizm w skali globalnej czy nawet super-wulkanizm, który może
wprowadzić Ziemię w całkowite załamanie klimatu a nawet zlodowacenie.
3.1. Nutacja
Na szczególną uwagę z cykli Milankovicia zasługują zmiany w nutacji. Można to nazwać „chybotaniem” się planety. Ogromny wpływ na stabilizację Ziemi na nas Księżyc. Bez niego chybotanie byłoby chaotyczne i ekstremalne jak w przypadku Marsa. W powyższym artykule pokazany jest przebieg czasowy zmian tych trzech cykli Milankovicia: precesji, nutacji i mimośrodu:
Dla
nutacji zaznaczyłem okres początkowy oraz końcowy na jego szczycie i
ponumerowałem kolejno pełne cykle. Pozostałą resztkę cyklu za cyklem (24) i
przed cyklem (1) oceniłem na ¼. Oto obliczenie średniego okresu nutacji na
przestrzeni miliona lat pokazanego na wykresie:
Ilość
cykli = ok 24 i ¼
Okres = 1
mln lat
Cykl
nutacji = 1000000 / 24.25 = 41237 lat
Idealnie
mieści się w przedziale (niemal pośrodku) lat podanych w poprzedniej części
dotyczącej ostatniej katastrofy to jest.: od 41050 do 41560 lat. Gdyby przyjąć, że ilość cykli na
wykresie jest niedokładnie odczytana i jest w przedziale np. od
24.2 do 24.3 cykli, to dokładność tej liczby można oszacować na +/- 0.2%. Wynik
niezwykle dokładny.
3.2. Czym jest zmiana nutacja dla naszej planety.
Cykl
zmian nutacji to zmiana rozwartości stożka precesji Ziemi. Nutacja ulega
niewielkim zmianom w zakresie od kąta 22.1° do 24.5°. Choć zmiany to zaledwie 2.4° to na powierzchni Ziemi jest to przemieszczenie osi wirowania o
267 km, co jest kilkakrotnie więcej niż grubość kontynentów. Więc dla
kontynentów nie jest to bez znaczenia.
Ziemia nie
jest idealnym wirującym bąkiem. Ziemia nie jest
jednorodnym ciałem stałym. Nie ma idealnie symetrycznego
rozłożenia masy kontynentów w stosunku do oceanów. Chybotanie jest
nieuniknione. Wirowanie Ziemi się zmienia, ale też
wiadomo, że oznacza to, że przenoszenie ZMIAN ruchu wirowego na jądro jest
opóźnione w fazie. Oddziaływanie planet jak Saturn, Jowisz zwłaszcza, też
Słońca i Księżyca na Ziemię jest niesymetryczny, bo jak wspomniałem kontynenty
są niesymetryczne w stosunku do oceanów. To zakłóca jednorodność wirowania
Ziemi, czyli to zakłócenie zaczyna się od warstwy zewnętrznej. Z drugiej strony
nie ma sztywnego połączenia płaszcza Ziemi z jej jądrem, więc jądro swojej osi
wirowania może nawet nie zmienić wcale albo zmienić z opóźnieniem. Jedynym
medium wymuszającym zmianę osi jądra są same prądy konwekcyjne płynnego jądra i
magmy powyżej krążące pomiędzy jądrem stałym Ziemi a jej płaszczem.
W
istocie nie jest ważne czy zmiana osi zmienia się od jądra czy od płaszcza.
Ważna jest okresowa desynchronizacja jądra i płaszcza w cyklu nutacji, która to
musi zakłócić prądy konwekcyjne wewnątrz Ziemi.
Tutaj
można przeczytać o zmianach osi Ziemi wywołane nieznanymi czynnikami w historii
ewolucji planety a ponadto zmiany osi płaszcza planety do jądra – tzw.
prawdziwa wędrówka biegunów osi wirowania (nie chodzi o magnetyczne bieguny): [https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/nowa-tajemnica-nauki-dlaczego-ziemia-nagle-zmienila-os-obrotu].
To daje mi uzasadnione podstawy do rozważań o skutkach zmian nutacji Ziemi.
Nawet sama rotacja Ziemi ulega zakłóceniom, czytaj
tu: [https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/rotacja-ziemi-nagle-przyspieszyla-rozwaza-sie-wprowadzenie-ujemnej-sekundy].
W kolejnym artykule
można przeczytać, że nawet stabilna rotacja płaszcza Ziemi nie jest idealnie
synchroniczna z jądrem: [https://cordis.europa.eu/article/id/33143-eufunded-study-finds-planets-inner-core-moving-much-slower-than-previously-believed/pl].
Im
płynniejsze ciało, jak np. Słońce, tym różnice w rotacji wewnętrznej a
zewnętrznej, a nawet różnice w rotacji biegunowej a równikowej są większe. Tutaj: [https://pl.wikipedia.org/wiki/Rotacja_r%C3%B3%C5%BCnicowa],
oraz
tu: [https://www.urania.edu.pl/wiadomosci/jadro-slonca-rotuje-szybciej-niz-jego-powierzchnia-3491.html]
3.3 Gigantyczne struktury w Ziemi
Gdyby Ziemia płynna
pod skorupą była idealnie jednorodna to efekt zmian kąta osi skorupy ziemskiej
do jądra byłby nieistotny. Brak zróżnicowania jednorodnie wirującej magmy nie
zmienił by niczego w rozkładzie ciśnień na skorupę Ziemie od spodu, od strony
jądra. Jednak już same plamy gorąca, and którymi przesuwają się kontynenty i tak
tworzą archipelagi wysp daje do myślenia, że struktura wnętrza Ziemi wcale nie jest
jednorodna. Badanie rozchodzenia się fal sejsmicznych we wnętrzu Ziemi może
ujawnić jej strukturą, zupełnie jak ultrasonografia.
Artykuł
[https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/na-granicy-jadra-ziemi-znaleziono-wiele-niezwyklych-struktur]
pokazuje, że we wnętrzu Ziemi odkryto ogromne struktury na granicy jądra o
wysokiej gęstości. Prac na temat prześwietlania Ziemi falami sejsmicznymi i
odnajdywania struktur, przy których całe Himalaje to okruszek jest coraz
więcej, ale najciekawsza praca na jaką się natknąłem dotyczy pozostałości
planety Thea po zderzeniu z Ziemią, co doprowadziło do powstania Księżyca.
Można o tym
przeczytać tutaj:
[https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/tajemnicze-obszary-w-plaszczu-ziemi-moga-byc-pozostaloscia-prehistorycznej-kolizji].
3.4 Wnioski:
Dlaczego
istnienie wewnętrznych struktur Ziemi jest takie ważne? Otóż z powodu tych struktur
wznoszenie się magmy jest kanalizowane w pióropusze i strumienie magmy. Tutaj
badanie, które to pokazuje [https://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/nowe-dowody-wskazuja-ze-pioropusz-magmy-pod-yellowstone-biegnie-az-do-meksyku].
Wyraźnie widać, że strumień transportu ciepła jest skanalizowany. Ten strumień
akurat znajduje się pod superwulkanem w Yellowstone.
Otóż
statyczne ustawienie skorupy do jądra z czasem tworzy ustaloną równowagę pomiędzy
naciskiem kontynentów na wnętrze Ziemie z ciśnieniem strumieni magmy spod
spodu. Jeżeli jednak dochodzi do przesunięcia się osi ziemskiej skorupy
stosunku do osi jądra to równowaga ciśnień zostaje zakłócona. Powoduje to
zmiany wypiętrzenia skorupy a co za tym idzie wzmożonego wulkanizmu. Nawet
kiedy rozbieżność osi nie jest duża to „pociągniecie” zmian osi jądra do skorupy,
czyli wymuszenie synchronizacji wiąże się z wytworzeniem ogromnej energii
cieplnej, która sama w sobie stanie się źródłem wulkanizmu.
Efekt
szarpnięcia można to obie wyobrazić na modelu samochodu. Mamy silnik i koła.
Kiedy sprzęgło wrzucone jest na luz, wtedy ruch kół jest niezależny od silnika.
Odzwierciedla to sytuację bardzo płynnej magmy niemal jak woda. Ale tak nie
jest. W płaszczu Ziemi jest płynna magma skanalizowana przez półplastyczne
gęste masy. Półplastyczne masy mają ograniczoną podatność na zniekształcenie i
w pewnym momencie, przy zbyt dużym różnicowym ruchu zaczynają stanowić
gwałtownie rosnący opór. To tak jak w modelowym samochodzie sprzęgło silnika
jest gwałtownie wrzucane przy zbyt dużej różnicy prędkości kół i silnika. Nastąpi
synchronizacja, ale najpierw nastąpi szarpnięcie. Takie szarpnięcie w
synchronizacji Ziemi oznacza tylko jedno – wulkanizm i nieoczekiwane zmiany w kontynentach
jak wypiętrzenia i zatonięcia w trakcie ogromnych nieoczekiwanych trzęsień
Ziemi.
W
tym odcinku przeanalizowaliśmy trzy zjawiska czysto mechaniczne związane ze
zmianą nutacji osi Ziemi:
-
zmiana rozkładu ciśnień gorących strumieni magmy pod kontynentami
-
wytwarzanie dodatkowego ciepła pod kontynentami z powodu różnicy kąta wirowania
pomiędzy osiami jądra i skorupy
-
efekt możliwego „szarpnięcia” synchronizującego oś jądra ze skorupą.
W
następnym odcinku zajmiemy się ważnym wpływem cyklu Milankovicia na proces generowania
pola magnetycznego Ziemi oraz warstwą ozonową.